01.01.Iz opštinskog arhiva Tivat kroz novinsku građu, 1838-1950.
„Almanah- Šematizam Zetske banovine”, str. 319- 320, 1931.g.
Tivat
Kroz uski kumborski tijesnac ulazi se u široki Tivatski zaliv, nazvan po Tivtu, koji leži upravo prema Kumboru. To je po naučnom istraživanju vrlo staro mjesto. Francuski arheolog Cons, koji je vršio ispitivanja, ustanovio je da se pred njim, zaista nalazio jedan grad, koji je potonuo. U srednjem vijeku ovamo su svraćali kotorski plemići, koji su tu imali svoje ljetne residencije.
Za njih je postojala naročita crkva „Oratorio dei Nobili”, koja postoji još i danas. Na natpisu crkvenom pominje se kralj Tvrtko I, pa se može zaključiti, kada je otprilike sagrađena ova crkva.
Tivat leži u ravnici, koja pruža mogućnost, da se širi više nego i jedan grad u Boki. Tamo se nalazi jedno od najvećih industrijskih preduzeća u Boki, ciglana „Račica” sa kapacitetom tri miliona cigli na godinu. Tu se misli da izbije i jadranska željeznica.
Na domak Tivta nalazi se selo Lastva, raniji posjed manastira Arhanđela Mihajla, koje su ga preoteli Mlečići u XV vijeku i proglasili ga samostalnim.
Na jugoistočnom kraju tivatskog zaliva nalazi se poluostrvo Prevlaka, koje je vrlo slabo spojeno sa kopnom tako, da izgleda kao ostrvo. Na njemu se u svoje doba nalazio manastir Arhanđela Mihajla sa njemu posvećenom crkvom, koji je sagrađen još za Stevana Prvovjenčanoga. Sv. Sava je u ovome manastiru uspostavio sjedište mitropolita zetskog. Mlečići su manastir razorili. Priča se da im je pri tome pomogao Kotoranin Druško, koji da je jedne večeri pootrovao sedamdeset kaluđera, koji su ovdje našli sklonište. Kada su kaluđeri poginuli, Mlečići su topovima razrušili manastir i danas se vide od njega samo razvaline.
