Knjiga „Preza – koncentracioni logor” tivatskog publiciste Vaska Kostića promovisana je 6.marta u Rimu, u sjedištu Istorijskog instituta Generalštaba Vojske Italije.
Na veoma zapaženoj promociji prve Kostićeve knjige koja je prevedena na strani jezik, govorili su tri generala italijanske vojske, ambasador Crne Gore u Italiji, Antun Sbutega, prevodilac i priređivač italijanskog izdanja, Mila Mihailović i autor.
Knjiga „Preza koncentracioni logor” koja je u italijanskoj verziji nazvana „Storia di un prigioniero degli Italiani durante la guerra in Montenegro”-„Priča italijanskog zarobljenika tokom Drugog svjetskoj rata u Crnoj Gori” bavi se ratnim dešavanjima kada je više stotina intelektualaca iz Boke internirano od strane italijanskih okupacionih vlasti u logor Preza u Albaniji. Knjiga je naišla na dobar odziv italijanske čitalačke publike što je prije svega prema Kostićevim riječima zasluga prevodioca, doktora filologije, Mile Mihailović koja radi za italijansku državnu televiziju RAI.
Vasko Kostić kaže da je promocija njegove knjige u Rimu za njega bila veliko iznenađenje. „Nijesam to očekivao. Znao sam kakve su promocije kod nas i mislio sam tako će nešto i tamo biti. Intimno mi je malo zasmetalo što su me možda previše hvalili. Italijansko izdanje knjige o logoru Preza nastao je zalaganjem Mile Mihajlović. Knjiga je u Italiji bila poznata i prije moga i Milinog poznanstva. Ona je nekako došla do knjige pa me kontaktirala i iskazala interesovanje da izda italijansku verziju knjige i da je promovišemo u Rimu”, rekao je Kostić.
Knjiga o italijanskom logoru Preza u Albaniji donosi priču i Vaskovom ocu Mirku, ali i dešavanjima u ovom kampu interniraca koji je bio različitih od drugih, zloglasnih koncentracionih logora tokom rata. „Italijani su za vojne zarobljenike iz Crne Gore u Albaniji imali još dva logora, to su bili Klos i Kavaja. U Prezi su bili samo Bokelji, intelektualci koji nijesu htjeli da rade za Italiju koja je anektirala Boku. To su bili državni činovnici koji su odbili da rade za neprijatelja. Moj otac, ali i ostali svjedoci su pričali da je više bio sportski logor nego logor smrti. Preza je bila blizu mora, čak se iz nje vidio Lovćen. Tamo su imali uslove da rade i pišu. Zahvaljujući Ristu Kovijiniću koji je bio direktor gimnazije sakupljeni su svi njihovi literarni radovi i prepiske, a ja sam objavio još jednu knjigu o Prezi gdje sam objavio pisma i dopise interniraca”, ističe tivatski publicista kome je na promociji društvo pravila i njegova unuka, pjevačica Nina Petković.
On ističe da su se i zvaničnici Istorijskog instituta Generalštaba Vojske Italije koji su učestvovali na promociji pohvalno izrazili o ovom publicističkom radu.
„Oni su knjigu doživjeli kao borbu za istinu. To je istina koja je provjerena i u njihovim istorijskim dokumentima bez primjesa politike. Knjiga je napisana u korist istine, pa makar i protiv autorove volje”, rekao je Vasko Kostić.
