“Sekretarijat za zaštitu životne sredine Opštine Tivat uporno, ali moram konstatovati – bezuspješno, pokušava da se distancira od kontroverznog proijekta „uređenja obale“ na Ponti Seljanova koji tamo namjerava realizovati kompanije „Sea Trade“ iz Kotora”, ističe u reakciji povodom saopštenja opštine Tivat, Siniša Luković novinar “Vijesti”.“Pozivajući se na član 20. Zakona o procjeni uticaja na životnu sredinu, oni su organizovali javnu raspravu o nacrtu Elaborata o procjeni realizacije tog projekta na životnu sredinu i tvrde da ne čine ništa mimo toga što ispunjavaju svoju zakonsku obavezu kao „nadležni organ“ prepoznat u tom zakonu za projekte ovakve vrste. Interesantno je međutim, da dok polemišu sa novinarima koji samo kontstatuju da su „Sea Trade“ i Opština Tivat trenutno (voljno ili ne) „zakonski saveznici“ u administrativnim pripremama za budvanizaciju Ponte Seljanova, čelnici Sekretarijata za zaštitu životne sredine prećutkuju ono što je po zakonu na koji se pozivaju, MORALO PRETHODITI aktuelnoj fazi procedure. Naime, po Zakonu o procjeni uticaja na životnu sredinu „nadležni organ“ (Sekretarijat za zaštiti životne sredine Opštine Tivat“ morao je prethodno da formira Komisiju za utvrđivanje obima i sadržaja elaborata i ocjenu elaborata (član 21). Tivatska javnost do danas nije upoznata da li je i kada Sekretarijat tu Komisju i formirao, kao što nije upoznata ni sa time da je “Sea Trade” Opštini uopšte podnosio zahtjev za odlučivanje o potrebi procjene uticaja na životnu sredinu (član 12). Javnost je o tome morala biti obaviještena u roku od sedam dana od dana kada su vrijedni i zakonu posvećeni činovnici Sekretarijata kojeg vidi gđa Tatjana Jelić, primili takav zahtjev “Sea Tradea”. Sekretarijat gđe Jelić prećutkuje i činjenicu da je isti taj Zakon na koji se sada pozivaju, njima davao mogućnost da odmah u startu „sasijeku“ projekat „Sea Trade“ na Ponti Seljanova (članovi 10 i 11) jer je i laiku jasno da ogromno nasipanje plaža i gradnja armirano-betomnskih zidova u moru koji će pridržavati na hiljade kubika novonasutog pijeska, POGUBNO utiče na morski ekosistem, pa ste (da ste htjeli) mogli već tada pozvati investotora da vam dostavi „dodatne podatke, obavještenja i dokumentaciju”. Uvažavajući mišljenja zauinteresovane javnosti (sigurno negativna koja bi se iskristalisala u javnoj raspravi da je nje bilo i da su Tivćani uopšte od svoje Opštine obaviješteni da je sve ovo pokrenuto), Sekretarijat bi već tada shodno članovima 12 i 13, mogao odbaciti zahtev “Sea Trade” za odlučivanje o potrebi procjene uticaja na životnu sredinu. Ovako, “Sea Tradeu” je omogućeno da dođe do sledeće faze- izrađenog nacrta Elaborata o procjeni uticaja o kojem tek sada Opština obavještava tivatsku javnost i poziva na javnu raspravu. Pritom je ostalo nejasno da li je opštinska Komisija za utvrđivanje obima i sadržaja elaborata i ocjenu elaborata (za koju Tivćani ne znaju da li je i kada formirana) uopšte i došla u poziciju da firmi “Paming” iz Podgorice koja je obrađivač Elaborata, da inpute kako bi ona trebala da izradi taj dokument. Pretpostavljam da bi u tom slučaju jedna savjesna opštinska Komisija obrađivaču skrenula pažnju da jedini biolog u timu za izradu Elaborata o procjenu uticaja projekta koji se gradi u moru i na obali, nikako ne može biti kustos Zbirke mahovina iz Prirodnjačkog muzeja Crne Gore u Podgorici jer u moru ima svega drugog osim mahovine… Opština je u pravu kada tvrdui da nije “ni inicijator ni autor navedenog Elaborata” – problem je međutim u tome što je Opština, očito bila nesavjesna ili nije znala da iskoristi zakonske mogućnosti kako da do tog Eleborata uopšte i ne dođe. Obaška to što se Elaborat radi za projekat koji se poziva na Državnu stidiju lokacije dio Seltora 22, a koja je, kao što sam već i ranije naglasio, kao is ve druge državne srtidije lokacije što ih je donijela Vlada, apsolutno NEUSTAVAN pravni akt”, navodi se u reakciji novinara ND “Vijesti” Siniše Lukovića.
