Šta je anksioznost, kako se ispoljava, kada je ona patološka i kako se sa njom efikasno suočiti empirisjkim tehnikama, bile su teme o kojima je sinoć u atrijumu ljetnjikovca Buća govorila specijalistkinja medicinske psihologije i psihoterapeutkinja Olivera Marković.
„Podaci Svjetske zdravstvene organizacije pokazuju da anksioznost i depresija zauzimaju visoku poziciju na skali mentalnih oboljenja i taj broj rapidno raste. Ako nam je kvalitet života u savremenom društvu bolji nego kod naših predaka, pitamo se zašto imamo veći broj tih oboljenja i sve veći broj ljudi koji ne mogu potpuno da uživaju u svom životu. Mi danas jesmo međusobno povezani jedni sa drugima, ali to nije ona istinska i dubinska povezanost i intimnost i možda je tu osnovni problem. Anksioznost dobija kategorije pandemije i ne zaobilazi nijednu strosnu kategoriju .“
Na radionici pod otvorenim nebom, koju je priredila JU Gradska biblioteka Tivat, je bilo je riječi o strahu koji se razlikuje od anksioznosti , o karakteristikama racionalnog i iracionalnog straha, o uslovima koji dovode do njegovog razvijanja, kao o temama straha kod anksioznih poremećaja:
„Anksioznost se definiše kao unutrašnja slobodno lebdeća napetost koja nema realnu opasnost. Ona nema spoljni objekat, dok se strah određuje kao biološka reakcija uzbune onda kada je osoba direktno ugrožena pa se organizam priprema za bjekstvo ili borbu. Po svom trajanju strah je akutan, traje dok postoji izvor straha, što kod anksioznosti nije slučaj.“
Kriterijumi koji se koriste za razlikovanje normalnog i patološkog straha su : intezitet, trajanje, kontekst i uticaj koji on ima na svakodnevno životno funkcionisanje tj. na kvalitet života.
Olivera Marković je govorila i o bazičnim principima i ciljevima tretmana za suočavanje sa anksioznošću :
“Cilj nam je da izmjenom funkcionalnih misli, sprečavanjem patološkog ponašanja i učenjem novog adaptibilnog ponašanja- redukujemo patološke sadržaje i poboljšamo kvalitet živta pojedinca. Tretman se vrši na tjelesnom, kognitivnom nivou i na ponašanju. Bazični princip tretmana je „Ovdje i sada“ a njegov cilj je aktuelni problem, simptom koji pacijent ima.”
Na radionici je odrađena vježba kojom se, fokusiranjem na disanje, pažnja zadržava na sadašnjem trenutku, što i predstavlja terapeutski princip koji se zove”Ovdje i sada”. Prisutni na sinoćnjoj radionici su, takođe postavljali pitanja koja se tiču problema anksioznosti.
