Tivćanka Nina Perović, pijanistkinja, kompozitorka i profesorica na Muzičkoj akademiji je govorila u našem programu o aktuelnim međunarodnim projektima na kojima je radila, i o onima koji su tek u planu.
Kako je proteklo premijerno izvođenje kompozicije autora iz država bivše Jugoslavije, među kojima si bila i ti, a rađene na temu obilježavanja 30 godina od rata u regionu ?
Sve je počelo od zagrebačkog bijenala kada je vokalni ansambl iz Štutgarta izveo kompoziciju Penetracije tri. Na programu su, pored moje kompozicije, bile i kompozicije autora iz zemalja bivše Jugoslavije, a isti taj program ponovljen je u Štutgartu ovog ljeta na festivalu “Ekralt” koji je vrlo bitan festival za savremenu muziku, gdje smo imali priliku da se upoznamo i sa drugim kolegama koji su veoma aktivni na sceni savremene muzike. Veliko mi je zadovoljstvo biti dio nečega što je već pitanje evropske scene kada je riječ o savremenoj muzici. Mnogo kolega, mnogo različitih estetika, fantastični izvođači.
Turu je zaustavila turneja festivala Sinergy u sklopu KotorArt-a u nekoliko zemalja.
Tako je, to je evropski projekat koji je podržao izvođenje kompozicije čak 12 autora država u regionu i imao je svoje različite faze pripremanja, susreta sa muzičarima, da bi na kraju imali par sedmica ture od Kotora preko Dubrovnika, Trebinja, Tirane, Prištine, Beograda, sa završnim koncertom u Ljubljani. „Ljubljanski glazbeni dnevi „ je inače festival o kojem sam sanjala dok sam tamo bila na masteru i mnogo mi je bilo drago da se kompozicija na kraju i tamo izvela. I Tivćanka Milena Petković, violinistkinja, bila je u čitavom projektu vezanim za ovo djelo, kompozicija se zove Encounters i bavi se temom susreta na jedan karakterističan način. Izvođači su od samog početka imali veliku slobodu a iz nje uvjek nastaju stvari koje nismo mogli predvidjeti i koje su zapravo i najljepše.
Kako je rad bio organizovan ?
Petoro izvođača, Milena, Alenka Bogataj , Marija Ticel , Andri Durak, Leufat Becaj su najprije od mene dobili
određen tekst vezan za knjigu Martina Bubera „Ja i ti“ a koji se bavi upravo tom temom susreta. U pitanju je egzistencijalista koji se i po priči i po svemu ostalom oslanja ina Kjerkegora. Izvođači su bili pozvani da stvaraju na tekst koji je bio inspirisan i ovom njegovom knjigom i generalno promišljanjem o tome šta je taj susret, šta je susret sa muzičkim materijalom po sebi, šta je susret sa instrumentom. Sve to se oslanja i na to moje bavljenje socio psiho dramom koja me jeste dovela do Bubera. Oni su imali zadatak da određene improvizacije, koje nisu uvijek bile vezane samo za sviranje, već i za njihovo pričanje , slikanje, ili za neka iskustva koja su mogli da prođu prežive u prirodi, na ulici. Kompozicija je napisana za sve ove instrumente : flauta, dvije violine, sopran i klavir, ali pored toga ima još i video i elektroniku.
Tih nekoliko dana smo postavili kompoziciju i dramaturški oblikovali cjelinu da bi ja tek nakon toga sastavila muzičku partituru sa instrukcijama koje su vezane za prostor, i djelo je izvedeno premijerno u Kotoru da bi poslije toga nastavilo turneju. Jako sam bila ponosna na kraju kad je objavljena veoma pozitivna kritika čuvenog , inače veoma strogog kritičara, Zlobeca iz Slovenije.
Zaista mislim da taj muzički teatar lijepo i neposredno komunicira sa publikom, da stvaraocima i izvođačima ostavlja jako puno prostora i da je to oblast koja može beskrajno da se istražuje. U oktobru baš počinjem sada konkretno i specijalizaciju u toj oblasti koja je takođe vezana i za elektronsku muziku ali to je nešto što ćemo vjerujem zajedno kroz budućnost pratiti kako se već stvari budu odvijale.
Pored ta dva važna koncepta festivala u Štutgartu i Sinergy ture tu je i nastup na Kont Art-u i snimanje tvoje kompozicije Pogledi. Kako je sve proteklo ?
Da, u pitanju je neki stariji aranžman, ali volim ga pomenuti jer je Dragana Jovanović bila dirigentica a koncert je bio posvećen Darinki Matić Marović . Snimanje kompozicije Pogledi za tri soprana, gudački orkestar i elektroniku imali smo na zatvaranju festivala. Pored kompozicije Aleksandra Perunovića, Ivana Marovića i Rambo Amadeusa, izvedena je i moja kompozicija i snimljena je studijskom opremom.
U novom projektu po jedan kompozitor, likovni umjetnik, muzičar i vizuelni umjetnik osmislili su audio vizuelni koncept koji ćemo imati prilike da vidimo tokom novembra. O čemu se radi ?
To je jedan nesvakidašnji koncept osmišljen od strane četiri umjetnika, Birgitte Flik kompozitorke i saksofonistkinje iz Berlina, Mine Novičić slikarke iz Berlina, Tomasa Vanval, vizuelnog umjetnika iz Brisela i mene. Osmišljavamo jedan karakterističan audiovizuelni koncept na temu „Tragovi“ koji se realizujeuz podršku KIC-a Budo Tomović, Sekretarijat za kulturu glavnog grada i PAM-a.
