U Leksičkom Vremeplovu JU Gradska biblioteka Tivat (i) ove subote donosi objašnjenje etimologije dvije riječi. Kako smo to uobičajili, jedna riječ je iz opšteg leksikona b/cg/h/s jezika, a druga je bokeljski lokalizam. Ove subote to su riječi bandéra i kornîž – istakao je glavni urednik izdanja Miomir Abović.
Bandéra ‘visok drveni ili gvozdeni stub (obično kao nosač žicâ električne ili telefonske mreže)’ vodi porijeklo od italijanskog (venecijanskog) bandiera ‘zastava, barjak’. Italijansko (venecijansko) bandiera, pak, potiče od provansalskog bandiera < banda ‘zastava’. Leksem bandéra ušao je i u druge balkanske jezike: makedonsko бандера, bugarsko бандèра, rumunsko bandiéră, novogrčko μπαντιέρα, albansko bandjerë, tursko bandera, bandıra, kao i u slavenske jezike: slovenačko bandéra, slovačko bandéra, poljsko bandera, rusko банд(и)éра, bjelorusko бандзéра itd. Značenje ‘stub’ kod ovog leksema razvilo se na slavenskom tlu metonimijom od izvornog ‘zastava’ → ‘stub za zastavu’.
Kornîž (u opštem leksikonu b/cg/h/s jezika ‘ivica, rub’) vodi porijeklo od venecijanskog cornise ‘okvir, ram; izbočina’. To je učena riječ koja potiče od latinskog cornīcem, indoevropskog porijekla.
Sa objašnjenjem etimologije neke nove dvije riječi – jedne iz opšteg leksikona b/cg/h/s jezika i jednog bokeljskog lokalizma – vidimo se iduće subote, poručio je Abović.
LITERATURA:
- Etimološki rečnik srpskog jezika vol. II, SANU, Institut za srpski jezik SANU, Beograd 2006.
- Petar Skok – Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika vol. II, Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti, Zagreb 1972.
- Battisti, G. Alessio – Dizionario etimologico italiano I-V, Firenze 1950.-1957
- Cortelazzo, P.Zolli – Dizionario etimologico della lingua italiana 1-5, Bologna 1979.-1988.
